Sopot

Docieramy do Sopotu. Moje ubranie jest już właściwie suche. Wchodzimy do miasta. Nasze kroki kierujemy na ?Moniak? (ul. Bohaterów Monte Cassino). Tu zjadamy pyszne lody.

Niestety tu musimy pożegnać się z Łukaszem. Dalej już sama zwiedzam Sopot. Tradycyjnie pierwsze kroki kieruje do Centrum Informacji Turystycznej, gdzie dostaję mnóstwo informacji, ulotek i mapkę.

Na ?Moniaku? bardzo wielu utalentowanych artystów. Pewna pani śpiewa operowo, panowie malują portrety turystom, jest też murzynka, młoda dziewczyna, która sprzedaje bransoletki plecione własnoręcznie.

W tym całym uroczym ?zamieszaniu? zaglądam do ?Krzywego Domu? by przekonać się, czy w środku też jest krzywy, ale nic takiego nie dostrzegam. Wygląda zwyczajnie.

Wchodzę na szczyt 35-metrowej Latarni Morskiej, która znajduje się obok Mola. Dostaje nawet ?Certyfikat zdobywcy Latarni Morskiej?. Z samej góry roztacza się widok na molo, morze i miasto. Pięknie.

Oglądam prezentację zdjęć z całego świata autorów National Geographic, o której dowiedziałam się z jednej z gazetek-reklamówek wręczanych przechodniom w Gdańsku przy kinie ?Krewetka?. Potem w miejscowym spożywczym kupuję Colę i naprawiam - za pomocą taśmy z metkownicy sklepowej - swój nie skasowany, ale za to niechcący przedarty bilet.

W końcu mocno zmęczona wracam na dworzec, z którego kolejką SKM wracam do Gdańska, a potem do schroniska.

Komentarze (0)